Durf geraakt te worden en je kwetsbaarheid te tonen - Geef het goede voorbeeld!
In de wereld van zorg, jeugdzorg en onderwijs speelt rouwverwerking een cruciale rol in de ontwikkeling van kinderen. Maar wist je dat de manier waarop ouders en opvoeders met emoties omgaan, een enorme invloed heeft op hoe kinderen zelf met verdriet en verlies omgaan? Dáár is dus de grootste winst te halen; bij de ouders. Laat me je meenemen in het belang van het goede voorbeeld geven in rouwverwerking.
Ervaring van een therapeut - 'Mijn mama huilt nooit.'
Een voorbeeld uit de praktijk illustreert dit: tijdens een groepsgesprek over emoties werd ik als therapeut geraakt. Mijn eerste reactie was om mijn tranen weg te slikken, want ik ben immers de trainer, de volwassene, het goede voorbeeld... precies... Het 'goede' voorbeeld. Langzaam besefte ik dat hoe ik op dat moment zou reageren bepalend zou zijn voor hun visie over volwassenen en emoties. Dus besloot ik het te delen, want practice what you preach.
De groep werd stil toen ik benoemde dat ik zelf geraakt werd én dat ik twijfelde om het te laten zien. Maar al snel schoten de eerste vingers de lucht in; 'Waarom laat papa dat dan nooit zien thuis?' 'Mijn mama huilt ook nooit.' Ik stelde de vraag terug: “Zouden jullie ouders zich dan écht nooit verdrietig voelen? Nooit huilen? Zou dat kunnen?” Er werd even over nagedacht maar al snel was de gezamenlijke conclusie dat alle ouders zich wel eens verdrietig moeten voelen. Het kan gewoonweg niet anders. Het is belangrijk om te onderzoeken welk voorbeeld ouders geven, omdat kinderen kijken naar hoe ouders omgaan met emoties. Misschien bijna net zo belangrijk is het om te onderzoeken hoe jij zelf omgaat met emoties. Durf jij écht contact te maken en je eigen ervaringen te delen?
Durf jij geraakt te worden en je kwetsbaarheid te tonen?
Vroegtijdig ‘praten’ over emoties helpt bij rouwverwerking
Het is cruciaal om te praten over emoties voordat er ingrijpende gebeurtenissen plaatsvinden in het leven van een kind. Dit helpt kinderen emoties te herkennen, te benoemen en er uiting aan te geven. Ze kunnen leren hoe ze met verdriet omgaan, wat ze fijn vinden om te doen als ze zich verdrietig voelen, bij wie ze willen zijn, maar ook wat ze juist niet willen. Grenzen aangeven en je eigen behoeften kenbaar maken zijn essentiële punten in een voorspoedige emotionele ontwikkeling, die weer veerkracht opbouwt en een belangrijke indicator vormt voor hoe rouwverwerking zal verlopen als een kind geconfronteerd wordt met verlies van een dierbare.
het begint bij de ouders: Hoe gaan zij om met emoties?
Omdat ouders zo'n belangrijke rol spelen, is het essentieel om hen te ondersteunen. Het gaat niet alleen om praten met het kind, maar juist ook met de ouders. Elke ouder kan anders omgaan met verdriet en emoties. Het is niet aan ons om te oordelen. We hebben allemaal een rugzak die maakt dat we coping hebben ontwikkeld die tot nu toe helpend voor ons was. Neem een open en uitnodigende houding aan en deel je eigen ervaringen. Zo kom je in gesprek met ouders vaak het best tot inzicht en verandering op kwetsbare punten in hun emotionele proces. Geef uitleg; Vertel ouders dat het belangrijk is zich bewust te zijn van het feit dat hoe zij omgaan met emoties grote invloed heeft op hoe hun kind dat nu en op latere leeftijd zal doen. Hier zijn enkele stappen die je kunt nemen als professional in zorg, jeugdzorg en onderwijs om kinderen te helpen en tegelijk waar je ouders toe kunt uitnodigen:
Stap 1: Wees eerlijk en congruent Als je verdrietig bent, laat het dan zien. Kinderen zijn gevoelig en kunnen de discrepantie tussen wat je zegt en wat je voelt oppikken. Wees eerlijk over je gevoelens, dit helpt hen om te begrijpen dat het oké is om te rouwen.
Stap 2: Samen rouwen Neem de tijd om samen te huilen, te praten over herinneringen en elkaar te troosten. Kijk samen naar foto's of lees boeken over rouw, verlies en doodgaan. Dit versterkt jullie band en laat het kind zien dat het niet alleen is in zijn verdriet. Deel je eigen ervaringen.
Stap 3: Verstop je emoties niet Het is voor veel volwassenen normaal geworden om je verdriet te willen verbergen. STOP daar mee! Het kan verwarrend zijn voor kinderen als ze je pijn niet kunnen zien, maar het wel voelen of merken aan je gedrag. Wees open over je gevoelens, maar overdrijf niet.
Stap 4: Toon kwetsbaarheid Wees niet bang om je kwetsbaarheid te tonen. Als je nooit huilt of je emoties laat zien, kunnen kinderen denken dat dit niet normaal is. Dat kan een voorspoedige rouwverwerking belemmeren en problemen veroorzaken. Laat zien dat het oké is om te voelen en te rouwen.
jij bent het voorbeeld!
Als je merkt dat ouders niet open staan of in staat zijn om emoties te uiten/delen op een manier die afgestemd is op het kind en zijn of haar leeftijd/niveau. Geef dan zelf het goed voorbeeld! Durf je kwetsbaar op te stellen en jouw ervaringen te delen. In Kwetsbaarheid ontdek je vaak je grootste Kracht! En onthoud, je staat er niet alleen voor. Er zijn lieve groene Gespreksmaatjes die je kunnen helpen om emoties bespreekbaar te maken en er zijn trainingen beschikbaar om je te helpen bij het begeleiden van kinderen en ouders bij rouw en emoties.
De volgende keer gaan we dieper in op hoe je je kind kunt helpen bij verlies door de kracht van spel en verhalen.